Rozważania na temat chrystianofobii na gruncie prawa

Mianem chrystianofobii określa się irracjonalny lęk lub nienawiść odczuwane w odniesieniu do chrześcijaństwa i chrześcijan. Chrystanofobia polega na manifestowaniu uprzedzenia wobec chrześcijan. G. Yancey przeanalizował zagadnienie nienawiści do chrześcijan w Stanach Zjednoczonych i dostrzegł, że zarówno antysemityzm jak i chrystianofobia wiążą się ze stereotypami, nienawiścią i uprzedzeniami. Ostatnie badania,które przeprowadził G. Yancey, wskazują, że obecnie częściej można spotkać się z niechęcią do chrześcijan niż z antysemityzmem. Zjawisko chrystianofobii istnieje także w Europie. Niechęć do chrześcijan występuje również w Polsce. Nie ma znaczenia, jaki odsetek danego społeczeństwa stanowią chrześcijanie, gdyż chrystianofobii nie należy utożsamiać z nienawiścią do mniejszości religijnej lub dyskryminacją mniejszości. Osoby, które przejawiają skłonności do chrystianofobii, posiadają więcej władzy społecznej niż osoby mające tendencję do obnoszenia się z otwartym rasizmem lub islamofobią. Władza społeczna to stopień wpływu, którym jednostka dysponuje wobec innych jednostek i wobec społeczeństwa. Władza jest asymetryczną kontrolą w relacjach społecznych. Osoby o wysokiej pozycji są bardziej aktywne, częściej wyrażają swoje opinie, a tym samym częściej podejmują udane próby wpływania na innych. Skoro chrystianofobia jest połączona z kwestią władzy społecznej, nie można tego zjawiska zawężać do państw, w których chrześcijanie są mniejszością, a tym bardziej pomijać jego istnienia w innych państwach.

W niniejszym artykule została zawarta analiza przepisów polskiego prawa karnego, które gwarantują ochronę przed występującymi w Polsce zdarzeniami motywowanymi nienawiścią względnie uprzedzeniami wobec chrześcijaństwa i chrześcijan.